Klimaatbeleid: Windmolens op zee als alternatief voor kleinere turbines in de stad 28-11-2022
De gemeente Amsterdam, coöperaties en inwoners zouden werk moeten maken van windmolens op zee. Zo halen we veel beter de klimaatdoelen dan met windmolens in en om de stad, stelt Camiel Verberne.
CAMIEL VERBERNECOMMUNICATIESPECIALIST, LID VAN DE STEDELIJKE ADVIESRAAD RES AMSTERDAM EN BETROKKEN BIJ BEWONERSPLATFORM WINDALARM. PRIVEBEELD
Amsterdam ligt ver achter op schema om de klimaatdoelen van 2030 te halen. In het coalitieakkoord staat dat Amsterdam de CO2-uitstoot met 60 procent wil verminderen voor dat jaar. Adviesbureau CE Delft heeft berekend dat in een optimistisch scenario slechts 42 procent wordt bereikt. Dat Amsterdam moet versnellen staat als een paal boven water. Recent hebben 800 Amsterdamse ambtenaren een brandbrief ondertekend waarin ze stellen zich niet te kunnen verenigen met het klimaatbeleid van de gemeente, dat de uitvoering beter moet en de ambitie verder moet reiken.
Kortzichtige plannen
Wethouder Zita Pels (Energietransitie) liet weten dat zij ook vindt dat er ‘meer moet gebeuren’. Maar haar antwoord op de vraag: hoe, doet het ergste vermoeden. Wethouder Pels wil zich de komende jaren concentreren op ‘uitvoeren, uitvoeren en uitvoeren’ van ‘wat we al hebben bedacht en daarin versnellen’. Als de gemeente bestaande plannen gaat uitvoeren en nieuwe plannen achterwege laat, halen we de klimaatdoelen niet. Bovendien zadelen we gemeente en bewoners op met de gevolgen van inefficiënte, kortzichtige plannen.
Neem het plan voor het realiseren van 127 megawatt aan windenergie in 2030, waarmee 150.000 huishoudens van duurzame energie kunnen worden voorzien. Er is nog een opgave van 50 megawatt, dat zijn circa zeventien extra windturbines. Voor ongeveer de helft is plaats in het havengebied, daar is lokaal draagvlak voor. Voor het resterende deel kijkt de wethouder naar Noord, Zuidoost en Oost.
Uit onderzoek van Onderzoek & Statistiek (O&S) blijkt dat draagvlak in die zoekgebieden én stadsdelen ontbreekt. Als het college zijn zin krijgt bouwen coöperaties in de komende jaren één of twee windparken in stadsdeel Noord en één of twee windparken in Zuidoost. Dat is in het steeds schaarser wordende groen van die stadsdelen, veel te dichtbij volkstuinen, woningen en zelfs woonwijken, met als gevolg veel overlast en schade door geluidshinder, slagschaduw, visuele hinder en aantasting van de leefomgeving. En de stedelijke ontwikkeling komt in het gedrang.
In Nederland zijn gelukkig nog steeds weinig windparken te vinden waarbij de afstand tussen windmolens en de woonkern 600 meter of minder is. Waar dat wel het geval is, regent het klachten en vluchten mensen weg (zie bijvoorbeeld windpark Spui in de Hoeksche Waard). Als het aan de wethouder ligt, kunnen we daar over een paar jaar Amsterdam aan toevoegen. Want de provinciale afstandsnorm van 600 meter is immers losgelaten.
De nieuwe generatie windturbines op zee leveren 12 megawatt, een factor 4,5 tot 6 keer meer dan de windturbines die binnen de gemeentegrenzen van Amsterdam geplaatst worden. De discussie in Amsterdam gaat over 8 à 9 windmolens buiten de haven: die leveren samen evenveel energie als slechts anderhalve windturbine op zee! Bedenk eens hoeveel klimaatwinst Amsterdam zou boeken als gemeente als coöperaties zouden deelnemen in 10 windturbines op zee. Daarmee halen we het gemeentelijk doel van 2030 met gemak.
Kopenhagen en München
De Europese koplopers in de energietransitie investeren al in windenergie binnen én buiten de stadsgrenzen, én in windparken op zee. De gemeente Kopenhagen heeft sinds 2000 een windpark met 20 turbines op zee. Voor meer dan 100 nieuwe turbines kijkt Kopenhagen naar plekken op land, vooral buiten de stad, en nieuwe locaties op zee.
In München hetzelfde verhaal. Het gemeentelijk energiebedrijf investeerde in 2010 met Vattenfall in een windpark op de Duitse Noordzee. Daarna volgden investeringen in andere windparken op zee. Het maakt dat die twee steden op koers liggen om in 2025 hun volledige elektriciteitsbehoefte op te wekken uit hernieuwbare energiebronnen.
Voor succes op zee is het voor gemeente en bewoners belangrijk dat coöperaties bereid zijn om te participeren in wind op zee. Waar Copenhagen Energy al in 1996 plannen maakte voor wind op zee, durft Amsterdam Wind er maar niet aan. Ik roep de wethouder, gemeente en coöperaties op om eindelijk serieus te kijken naar wind op zee. Het draagvlak is er, de komende jaren worden er grote windparken gebouwd. Gemeente, coöperaties en inwoners zouden gezamenlijk werk moeten maken van wind op zee om de klimaatdoelen van Amsterdam en Nederland te halen.